Topes. Verkeersdrempels. Bedoeld om je snelheid af te remmen tot stapvoets. Vaak staat er een waarschuwingsbord bij. Vaak ook niet. Dat houdt het spannend.

Je hebt ze in alle soorten en maten. Vloeiende heuvels, betonnen balken met een rechtopstaande rand, ribbels, stalen bollen op een rij. Vaak kan ik op de fiets de topes ongehinderd passeren, een hele trits auto's die mij eerder gepasseerd zijn weer inhalend. De stalen-bollen-topes zijn echter gevaarlijk. Het staal is glad, zodat de wielen zijdelings wegglijden als ik niet heel nauwkeurig tussen de bollen door rij.

Topes zijn bedoeld om de bavianen, aan wie de overheid gemeend heeft een rijbewijs te verstrekken, in toom te houden. Zonder topes zouden hele dorpen en stadswijken geïsoleerd raken, omdat niemand meer zou durven oversteken. Topes temperen de razende vaart van het verkeer.

"Als u hier geen topes wilt, verminder dan nu uw snelheid", las ik eens op een bord aan het begin van een dorp. En iets verderop "de bevolking hier wil dat er topes komen". Het leek weinig uit te maken. De bavianen hebben een blinde vlek voor verkeersborden. Als tegenzet heeft de overheid borden langs de weg geplaatst met de tekst "respecteer de verkeersborden". Goed bedoeld, maar hier lijkt me sprake van een beginprobleem.

Ondanks dat topes vaak onderaan een helling geplaatst zijn, zodat ik al mijn gratis vaart kwijt raak, ben ik ze toch beginnen te waarderen. Het effect werd me pas echt duidelijk in Honduras, waar de bevolking de heilzame effecten van topes moet ontberen. De ongevallenstatistieken spreken er boekdelen.