We zijn nu een paar dagen verder. Er is nog slechts één conclusie mogelijk. Ik heb al m'n spullen tot drie keer toe doorzocht. Ik ben alle mogelijkheden in mijn hoofd afgegaan. Mijn fietsgereedschapje is gestolen.

Een handig lichtgewicht apparaatje met imbussleutels, kettingpons en dergelijke. Op de boot. Uit mijn gereedschapstas. Terwijl ik boven op het dek was. Want ik mocht niet in het ruim bij mijn fiets blijven.

Imbussleutels en ringsleutels zullen - hoewel wat zwaarder - wel te vervangen zijn. Het zoeken naar een kettingpons en spakenspanner zal in deze contreien heel wat meer voeten in aarde hebben. Maar dit alles is overkomelijk.

Vervelender is dat ik blijf zitten met een naar gevoel in mijn maag. En de vraag wat een fucking Mexicaanse matroos verdomme met mijn spakenspanner moet!

Er zullen altijd mensen op deze wereld blijven rondlopen die niet te vertrouwen zijn. Je zult er altijd rekening mee moeten houden. Altijd.