In Chiapa de Corzo ben ik te gast bij Nynke (Nederlandse) en Alexis (Mexicaan). Eindelijk weer eens Nederlands praten, meteen alles kunnen zeggen wat ik denk zonder eerst in mijn hoofd een zin te construeren. Samen met Nynke als Nederlanders over die rare Mexicanen praten, haar ervaringen aanhoren. Echt brood eten (het brood in Mexico is niet te vreten), echte koffie drinken (de koffie in Mexico is niet te zuipen). Nederlandse boeken lezen. Luisteren naar Mexicaanse muziek "that doesn't suck", zoals Maná, en naar Shakira van voordat ze geëxploiteerd werd door Sony Music en er Shakira-barbiepoppen verschenen en alle meisjes van dertien op "Sjekierah" wilden lijken.

Bovendien doen Nynke en Alexis samen met vriendin Martha goed hun best om mij te vermaken. We bezoeken van alles, de Cañón, de dierentuin, het gat in de grond met de papegaaien. En Alexis neemt ons zowat om de dag mee op culinaire rondreis door Tuxtla. Mexicaanse gastvrijheid.

Een paar weken lang verblijf ik in een comfortabel huis, en ben ik een beetje "thuis."